Η Αγία Σοφία, ένα αριστούργημα της αρχιτεκτονικής

       Το κεφάλαιο που παρουσιάζεται προέρχεται από την Ιστορία της Ε’ Δημοτικού, από την 3η Ενότητα «Το Βυζαντινό Κράτος, μια δύναμη που μεγαλώνει». Πιο συγκεκριμένα, είναι το 15ο Κεφάλαιο με τίτλο «Η Αγία Σοφία, ένα αριστούργημα της αρχιτεκτονικής». 

Το μάθημα ξεκινά με την αναφορά στη «στάση του νίκα» (532μ.Χ.) που κατέστρεψε μεγάλο μέρος της Κωνσταντινούπολης. Ο τότε αυτοκράτορας, ο Ιουστινιανός, θέλησε ξαναχτίζοντας την Πόλη να την κάνει ακόμα καλύτερη από πριν. Έτσι, ανέθεσε στους αρχιτέκτονες Ανθέμιο & Ισίδωρο το χτίσιμο του ναού της Αγίας Σοφίας, που όμοιό του να μην υπάρξει ανά τους αιώνες. Αυτοί πρωτοτυπούν, συνδυάζοντας τον ρυθμό της ορθογώνιας βασιλικής, με τον οποίο είχαν χτιστεί οι πρώτοι χριστιανικοί ναοί, και τον περίκεντρο ναό με τρούλο. Έτσι, βάση του σχεδίου της Αγίας Σοφίας γεννήθηκε ένας νέος ρυθμός, η βασιλική με τρούλο, που επηρέασε την αρχιτεκτονική των ναών έως και στις μέρες μας Ο Ιουστινιανός ήθελε ο ναός αυτός να γίνει το κέντρο της θρησκευτικής και της εθνικής ζωής του Βυζαντίου, όπως και έγινε. Κάτοικοι της Πόλης και από ολόκληρη την αυτοκρατορία προσέφεραν χρήματα, δυσεύρετα υλικά και πολύτιμα μάρμαρα από κάθε γωνιά του κόσμου μεταφέρθηκαν στην Πόλη. Το έργο με 10.000 εργάτες και διαλεχτούς τεχνίτες και αδιάκοπη εργασία, ολοκληρώθηκε σε 5 χρόνια. Η Αγία Σοφία εγκαινιάστηκε το 537μ.Χ. και ήταν η καλύτερη στον κόσμο.

Ο Ιουστινιανός εντυπωσιασμένος από την μεγαλοπρέπεια του ναού ψιθύρισε την περίφημη φράση «Νενίκηκά σε Σολομώντα!». Στους αιώνες που ακολούθησαν ο ναός στέγασε όλες τις δόξες και τις δοκιμασίες της Πόλης και της αυτοκρατορίας. Εκεί στέφονταν οι αυτοκράτορες και οι πατριάρχες και τελούνταν οι δοξολογίες των θριάμβων. Εκεί γίνονταν και οι παρακλήσεις του λαού προς την Παναγία για τη σωτηρία της Πόλης, στις ώρες των κινδύνων που την απειλούσαν.